1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
225
Okunma
Kal Diyemedim
İstesen de, “kal” demeye yüzüm yok,
Dilimde yorgun, içimde kırık kelâm.
Bir tek bakışınla dağıldım sana,
Ve şimdi susmak, en ağır imtihan.
Ben seni sevdim… fazlasıyla belki,
Ama sevmek yetmiyor bazen tutmaya.
Gideceğini bile bile sustum,
Çünkü kal desen bile kalmazdın bana.
Kırıldım mı? Evet. Ama en çok kendime,
Çünkü sen giderken bile “dur” diyemedim.
Bir adım atamadım onca aşkla,
Yüreğim çağırdı da… ben söyleyemedim.
Git, dedim içimden, gözümle tuttum,
Oysa ellerim hep geride kaldı.
Sen arkanı döndüğünde ben hâlâ,
“Kal…” demeyen bir suskunlukta yandım.
Hakkı kalabalık
5.0
100% (2)
Cevap Yaz