0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
271
Okunma
Zamansız ayrılık
Hiç aklıma gelmezdi bu zamansız ayrılık,
Ne bir söz hazırdı, ne de bir suskunluk.
Sen veda ederken gözlerinle sessizce,
Ben hâlâ “kal” diyen bakıştaydım, unutulduk.
Saat durmadı, ama zaman çekildi sanki,
Sokaklar eksildi, gölgeler bile küstü.
Seninle dolu her yer şimdi boşluk,
Ama içimde sen — en kalabalık düştü.
Ne yağmur vardı o gün, ne bir rüzgar,
Ama içimde fırtına, ne varsa devirdi.
Bir omuz silkmesiyle bitti sandın ya,
Oysa bendeki sen, hâlâ gitmedi.
Hiç aklıma gelmezdi, yemin ederim,
Böyle olurmuş meğer sessiz vedalar.
Ne ağlayabildim, ne tutabildim seni,
Sadece kaldım…
Zamansız kalan yanım kadar.
Hakkı kalabalık
