1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
459
Okunma
Gecenin en kör vaktinde susar rüzgâr,
Bir yıldız kırılır, düşer zamandan.
Yalnızlık, eski bir şarkı gibi ağır—
Süzülür kalbime paslı bir yandan.
Ey gönlüm, hangi seherde unuttun
Çocuk sesini, gülüşten ince?
Hangi sokakta, hangi taşta sustun—
Gölgeye benzeyen bir düşünce?
Dilsiz aynalarda kırık bir yüzüm,
Ne yana dönsem, izim kalmamış.
Bir zamanlar umutla atan sözüm,
Şimdi yaban otuna sarılmış.
Ne sevdalar geçti bu dar vakitten,
Ne eller soğudu, ne gözler sustu...
İnsan dediğin bir garip kitaptan
Eksik yazılmış bir cümle kuştu.
Ve ben hâlâ, düşten kalma bir kervan,
Göç ederim içimin çölünden.
Bir şiir olurum—kim okusa yanan,
Bir ömür saklı kalan gönlünden.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
