0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
98
Okunma
Gözünü dünyaya dikmiş duruyor
Hakkı anmadan ömür geçiyor
Bir yudum zehire şerbet sanıyor
Hakikat yolunu bilmeyene ne deyim
Secde bilmez olmuş kuru bedenler
Dili dualardan uzak edenler.
Her gün kin kusarak şu diller
Kendi zulmüne ağlama ne deyim
Kalbi taş kesilmiş sevgiye kapalı
Ne bir rahmet ister ne de vefalı
Ölüm yaklaşmışken hâlâ zavalı
Son nefesinde gülen’e ne deyim
Önce haram lokma ile doymuyor
Bir ömür geçiyor ruh duymuyor
Ezan okunuyor kalp uymuyor
Bu gaflette Cennet için ne diyeyim
İsmail Gökkuş
