Başlamaya değil,
Bitirmeye geç kaldım seni.
En sevdiğim kitap sayfaları gibiydin;
Senin satırına gelene dek
Okudum baştan başa.
O satırdan sonrası
Seni anlatmıyordu.
Hep yeniden başladım.

Başlamaya değil,
Bitirmeye geç kaldım seni.
Güzel kamelyalar yaptırdım çam ağaçlarından,
Ki onlar yapraklarını sarartmıyordu
Güz vakitlerinde.
Güzden sonrası senin mevsimin değildi.

Başlamaya değil,
Bitirmeye geç kaldım seni.
Bir piyanonun en tiz oktavından başladım sana.
On ikinci tuştan sonrası
Seni anlatmıyordu.
Hep aynı oktavdan devam ettim
Senli şarkılara.

Başlamaya değil,
Bitirmeye geç kaldım seni.
Ölüme benzer bir hayat yaşıyordum.
Ki ölümden sonrası
Seni anlatmıyordu.
Seni yaşadım.


Başlamaya değil,
Bitirmeye geç kaldım seni.
Terörlü bir akşamda
Sinende yaralarımı sararken,
Göz göz odalarda
Adın tek bir kıple duyulmazken
Gözlerim göz göze gelmeyi bekler.

Başlamaya değil,
Bitirmeye geç kaldım seni.