Ne çile bitti ne hasret

Bir ana duası kaldı elimde
Titriyor içim, sızlar geceler
Ne çile bitti, ne hasret dinler
Küstürdü içimde çocuk sesleri

Yollar uzadıkça yandı içimde
Her sabah solardı umut içimde
Bir avuç özlemle baktım göklere
Gurbet yükü indi omuzlarıma

İki göz, bir yoldu sılaya akan
Seherde titrerdi yüreğim, bakan
Rüya sandılar beni soranlar,an
Ben sustum, yandımda,içimde yanan

Yine bayram geldi, sensiz geçer mi?
Kapımda sessizlik, içim buz tutar
Yıllar geçse de, hasret dinmez ki
Gönlümde hep bir sancı kalır

Toplandık ailece, gözler yollarda
Sensiz dolmadı ne sofra ne oda
Annem dua eder, sessiz ağlar
Babam sustu, hiç konuşmaz oldu

Kokun sinmiş hâlâ eski yorganı
Bayram şekeri yok, eksik soframız
Mendil sakladım gözyaşlarımı
Dualar kaldı yarım dudağımda

Anladık bir daha, sen gelemessin
Hasret çöktü sofranın başına
Kırıldı bayramlar, sustu neşemiz
Boşluk yankılandı evin içinde

Gurbet ellerinde soldu baharım
Hasretle kavruldu yüreğim her an
Sensiz geçen günler hep yarım kaldı
Dua ettim hep, dön diye canım

Zaman geçse de unutulmazsın
Kalbim anar seni, yârimi bekler
Bir gün döner diye umudum yeni
Sensiz geçen ömrüm hüzünle geçer

Yollar uzun, döner mi bilmem ama
Hasretim kalır yürekte saklı
Bir gün kavuşuruz, kalbim inanır
O güne dek yaşar zalım gurbet

Hakkı kalabalık