2
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
185
Okunma
Ve yaşamak; ah yaşamak nasıl bir zulüm,
Bunca haksızlığın ve zalimliğin ortasında.
Gökyüzü gri, umutlar zincire vurulmuş,
Kalbinde bir yara, her adımda kanar yara.
Adalet susar, diller lal olmuş sessizde,
Hakikat kaybolur yalanların kargaşasında.
Bir çığlık yükselir, yankılanır boşlukta,
Ama dünya döner, sağırdır bu ıstırapta.
Ey insan, söyle, neye tutunur bu can?
Vicdan mı, yoksa bir avuç kırık umut mu?
Zalimin gölgesi düşer, kirletir her yanı,
Ama bir kıvılcım yeter, yakar zulmün hanını.
Direnir bir yürek, sessizce, inatla,
Sevda taşır içinde, umut taşır kanatla.
Haksızlık bir zincir, kırılır elbet bir gün,
Yaşamak zulümse, aşk olur özgürlük dünün.
Ve yaşamak; ah yaşamak nasıl bir zulüm
Bunca haksızlığın ve zalimliğin ortasında...
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz