0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
191
Okunma
Sonu gelmeyen kabusları var
Kesik nefesler ardından kar beyazı kefenine bakıyor
Şaşkın değil bilakis dost bildiği Azrail’i bekliyor
Azrail kederli
Yavaş atıyor adımını
İlk kez titriyor elleri
“Bu defa başkası olsun”diyor içinden
Çünkü biliyor; dostunun canını alırken
Pimini çekecek kendi kalbinin
Ve yeniden doğacak
Sırf yeniden ölmek için…
Dostu çağırıyor onu
“Gel artık, dayanamıyorum”
Azrail ölüyor, ölürken de götürüyor dostunu
Lal kesilmiş dili
Bakıyor yıkık, suçlu
Kimse bilmez her canla biraz daha solduğunu
Ve almak için yeniden doğduğunu
Ama yaralı doğacak bu sefer
Doğacak, öldürecek ve ölecek…
5.0
100% (2)
