0
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
149
Okunma

Bu şiir, şu kitaptan alınmadır:
Cana ve Hubli Purana Opera Librettosu
Ulaş Başar Gezgin
17.01.2007-01.03.2007
Buddha’dan Sonra 2550
İ.Ö. 6. yüzyıl, Hasankeyf, Pers egemenliğinde;
Hindistan’da Upanişadlar dönemi,
Buddha’nın yaşadığı yıllar.
1. Parvan: Hasankeyf Parvan: Hasankeyf’te bir karşılaşma
2. Parvan: Ananta Parvan: Upanişad sohbetleri
3. Parvan: Manana Parvan: Cana’nın ayrılışı, Hubli’nin Hasankeyf’te yalnız geçen günleri
4. Parvan: Tigris Parvan: Tigris’e (Dicle) düşüş ve bir içsel nehir yolculuğu
5. Parvan: Samudra Parvan: Hint Okyanusu
6. Parvan: Aranya Parvan: Falcı ana ve Cana
7. Parvan: Punarcanaman Parvan: Cana ve Fil Ga-ga
8. Parvan: Buddha Parvan: Cana’nın Buda’yla görüşmesi
9. Parvan: Himalaya Parvan: Cana’nın 1000 gönüllüyle Everest’e yolculukları
10. Parvan: Avartana Parvan: Cana ve 1000 gönüllünün dönüşü
11. Parvan: Maryada Parvan: Hindistan’da son
12. Parvan: Uzakdiyar Parvan: Uzakdiyar’da 2500 yıl sonra bir karşılaşma
Meyve verip çürümesi gibi midir muz ağacının
Döngüleri gibi midir ayın
Onun gibi bir görünür de bir kaybolur mu?
Yılanların derileri gibi midir yoksa ölüm,
Deri değiştirmek gibi midir?
Değiştirdiğimiz zaman derileri,
Başlayabilecek midir yeni bir yaşam?..
Kimine göre depremdir,
Kimine göre suikast, intihar,
Kimini bulur bilmezken kendini.
Kimi, kırlaşmış, dökülmüş saçlarıyla sabırlı,
Bekler onun son uğrayışını.
Gerçekse şu: Ölüm de yaşam da,
Sudan çıktı ve sudadır, sudadır.
Gerçek ise şu, ölüm de yaşam da,
Dalgalarla gelir,
Gider yine dalgalarla…
Kimi sessizdir ölümlerin kimi sesli,
Kimi birarada olur, kimi tek başına.
Batan gemi de, sağ kalanlar da
Ölür dalgaların kıyıya taşıdıkları da…
Renklidir kimi ölümler kimi renksiz
Nefeslidir kimi, kimi nefessiz.
Ulaşmak için kimi ölümlere,
Kalmak gerekir nefes nefese.
Çiçek dürbününden bakarsak ölüme,
Uzaktan baksak ölüme dürbünle,
Değişmez. Ölümdür. Ölüm, ölüm…
Dürbünle de varlıklar çok ölümlüdür.
Kimi, karlar altında; kimi, baharda ölür.
Yaprakların dökülmesi gibidir kiminin ölümü.
Kimi ağır ağır, kimi usul usul
Pek adımlarıyla kaplumbağanın,
Ölüme yürür.
Kimi bağırır ölümden önce,
Kimi bağırmak ister, geç kalır.
Kimi ağlar ölenlerin, kimi ağlatır.
Kimin bilinmez ki öleceği en başından…
Kimin bilinmez ki karışacağı suya…
Ama belli değildir ölüm saati,
Bundan, bunca canlılık, bunca şamata…
Kendi tabletini yazan da ölür,
Tableti başkalarınca yazılanlar da.
İşin gerçeği,
Çok azı kalır tabletlerin de…
Okur ölür, yazar da…
Okuması olan da olmayan da…
Hepsi, hepsi karışır yolcuğuna dalgaların…
Ters dönmüş bir ana rahmidir ateş,
Sunduğumuz, ölülerimizi.
Onların kül olması demek,
Karışmaklıklarıdır suyunda rahmin,
Ters dönmüş ana rahminin…
Çünkü ölüm de yaşam da,
Kadından gelir ölüm de yaşam da.
Çünkü öldüren de doğuran da,
Anadır öldüren de doğuran da…
Cana ve Hubli Purana Opera Librettosu’ndan bir bölüm - Ulaş Başar Gezgin