Tarçın gibisin,
Tüm tatlılara tat veren.
Muhallebi, sütlaç, elmalı turta.
Tatlı yedirir, tatlı konuşturursun.

Karanfil gibisin,
Bir gece çok içmişim,
Beni hoş kokularla gönderirsin eve,
Kap kap işkembe çorbasından sonra.

Zencefil gibisin,
Hastalandığımda yanımda,
Hastalanmadığında yine
Damağımdasın.

Paprika gibisin,
Hem acı hem tatlı.
Kırmızıya boyarsın
Soframı, tabakları.

Safran gibisin,
İçlerinden en pahalısı sensin.
Öyle sarısın ki
Belki güzden de sen sorumlusun.

Anason gibisin,
Sohbetin düşük dozda
Düşürürse de çenemi,
Sızıp kalıyorum çok konuştuğunda.

Vasabi gibisin,
Yüzümü yakarsın, burundan alna.
Öğrendim ilk yangından sonra,
Azar azar olmalı herşey.

Kekik gibisin, nane gibisin,
İnsanın içini ısıtan,
Soğuk bir günde
Köy kahvesinde.

Aslında sen,
Bir baharat dükkanı gibisin,
Her derde deva, her keyfe sefa.
Düşünülemez sensiz bir yaşam.



19 Mart 2012


Kaynak: Gezgin, U.B. (2017). Öyküleriyle Gittiler Yine: Seçme Şiirler (2012-2017) [They Left with Their Stories Again: Selected Poetry].