1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
138
Okunma
Yoruldum…
Gülüşlerin arkasında gizlenen yalanlardan,
Sırtımı sıvazlayıp içimden vuranlardan.
Dün dostum diyenin,
Bugün yokluğuma kör kesilmesinden.
Biraz da kendimden…
Çünkü çok inandım insanlara.
Beni ben gibi bilmediler.
Sevincimle dalga geçtiler,
Acıma da alıştılar,
Çünkü onlar sadece gördüler.
Hiç kimse kalbime dokunmadı,
Herkes sadece hüküm verdi.
Çok kırıldım…
Ve artık eğilmem kimsenin sözlerine.
Gönlümü ölçmem kalp terazilerine.
Susmam kimse için.
Ağlamam, üzülmem, ezilmem…
Çünkü ben…
Kullara değil,
Allah’a bağlıyım.
O beni bilir,
O duyar,
O anlar…
Ve yeter bana,
Bir tek O’nun bakışı.
Şenol
5.0
100% (3)
Cevap Yaz