Gözlerin uzak

Gözlerin uzak, yüreğin soğuk,
Ben hala seviyorum, hâlâ doluyum.
Gidenlerden değil, kalanlardanım,
Yıkılsam da hâlâ seninim.

Kimsesiz bir geceye dönmüş hayat,
Sensiz geçen her an kalbimi yakar.
Ölüm kadar soğuk bu yalnızlık,
Dön artık, bitsin bu kışlık.

Son bir umutla bakarım göğe,
Yıldızlar kadar uzak, sen ve ben.
Belki bir gün döner kader bize,
O zaman severim yeniden seni.

Karanlık çökerken sarmalar gecem,
Sensizliğin soğuğu buz tutar bedenim.
Hatıralar yanar, kül olur içim,
Sessizce ağlar, yüreğim seni ister.

Bir adım attın mı düşlerimin içine?
Yoksa hep uzak mı kaldın gölgemde?
Her soruda kayboldum kendi izimde,
Söyle, hangi yolda beklerim seni?

Hasretin vurdu zincir ellerime,
Çözülmedi kapanan yaralarıma.
Gözlerin nerede, ellerime?
Unuttun mu, gittiğin o günü?

Yollar sensiz anlamsız, bomboş kaldı,
Dudağımda adın, içim hüzün doldu.
Gözlerim seni hep arar durdu,
Kalbim her seferinde paramparça.

Hakkı kalabalık