Sus, Geç Kaldın
Artık anlatma çok geç kaldın.
Her kelimen gecikmiş bir özür gibi
Her bakışın boşlukta kaybolan bir yankı sanki
Biliyorum yüreğinde çoktan tükendim.

Sensiz çok zaman geçti...
Ve sen geri dönmek için çok geç kaldın.
Kalbimin kapısını çalmayı unuttuğun gün
Ben içimde seni çoktan defnettim.

Adımı ağzına alma bir daha,
Gözlerime bakma artık orada yoksun.
Bir daha ellerime dokunmaya sakın kalkışma
Çünkü o ellerde sana ait hiçbir sıcaklık kalmadı.
Senin bıraktığın soğukluk hâlâ bedenimde izini taşıyor.

Sakın adımı aklından geçirip düşleme beni…
Ne gecemdesin , ne de gündüzüm de kabul et artık bitti,
Bu yürekte artık sana yer yok.
Bu kararı sen aldın , kabul et.

Çok canımı yaktın.
Biz diye birşey bırakmadın.
Aynaya bakınca gözlerimi göremezsiniz.
Sesini susturdum içimde,
Sözlerinle bitirdiğin o aşkı, anlatma boşuna
Şimdi sessizliğimle gömüyorum.

Aynı kaldırımda yürüsekte, iki yabancıyız.
Öyle anlatacak bir masalımız kalmadı.
Birlikte kurduğumuz düşler hepisi yalanmış
Zorda olsa kabullendim.
Ve ben bu enkazdan vazgeçiyorum.

Adını kalbimden izi kalmayacak şekilde sildim.
Unutma her istediğinde dokunacak bir el yok artık
unutuyorum seni.
Artık bitti unutma bizi sen bitirdin.
Ben sadece seni aldığın karara uydum.
Senin bıraktığın yerde bizi bırakıyorum.

Eyyüp Balta