0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
58
Okunma
Bir çocuk gibi inandım,
Bir kağıttan gemiye yükledim kalbimi.
Sana dair ne varsa
Katladım kalbimin kenarlarına.
Bir origami sabrıydı aşk;
Kırılmamak için
Bükülmek gerekiyordu.
Kağıttan gemiler yaptım kendimden
İncecik kelimelerle ördüm bedenimi.
Bir dua yazdım her kanadına
Ve senin nehrine bıraktım beni...
Aşktı bu;
İnanmanın en saf,
En yaralı hâli.
Ne dalgadan korktum
Ne fırtınadan.
Senin gözlerinde liman umdum sadece.
Ama dünya büyüktü
Ve gemim küçüktü...
Kimi zaman battım,
Kimi zaman savruldum
Ama her defasında
Aynı isme döndüm: Sen!
Sen ki;
Benim kırılganlığımda sığınak
Savruluşumda anlamdın.
Gözlerinden bir ırmak aktı içime
Ve ben
O ırmağa yüreğimi bıraktım
Kağıttan bir gemiyle...
HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(20 Temmuz 2025)
5.0
100% (1)
