0
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
117
Okunma
Zor zamanlarımı aydınlatan Şafağa içimden gelenleri yazdığım hikayem onun bu şiirden haberi yok ancak birilerinin olması gerektiğini düşündüm :)
ŞAFAK
İçimde kırılan dalların köklerinde yeşeren bahar
Belkide sonbaharda çıtırdayan yapraklar
Kalbimi ezenlere hissettirmediğim kışlarım
Günden güne solup giden ruhani bahçem
Usandım dediğim yaşamımın içinden uzaklaşma çabam…
Bugünlerde son buldu.
Leyl’in hazanı
Şafakla beraber içimi ısıtan şems oldu.
Dünyada aradığım huzuru bir çift harede buldum
5.0
100% (1)