Ben ölürsem… sabah olmasın bugün,
Güneş doğmasın, gökyüzü solsun.
Bir çiçek boynunu eğsin sessizce,
Toprak anlatsın içimdeki sonsuzluğu.

Ben ölürsem… adımı anmayın çok,
Yalnızca bir dua geçsin dilinizden.
Ne çığlık atın, ne gözyaşı dökün,
Ruhum incinir sessizliğinizden.

Ben ölürsem… gözüm kalır belki,
Gülüşünde saklı kalan o eski halimde.
Kalbim söylenmemiş cümlelerle dolar,
Bir "keşke" olur, susar gider içimde…

Ben ölürsem… anılarla sarılın,
Bir fotoğraf, bir şarkı yeter hatıra.
Yaşanmış ne varsa kutsal kalsın,
Ne eksik arayın, ne de fazla.

Ben ölürsem… gökyüzüne bakın,
Belki bir yıldız düşer sessizce.
"Buradaydı" dersiniz usulca içinizden,
Belki de bir nefes kalır size.

Ben ölürsem… yazmasın kimse mezar taşıma,
Ben yaşadım, sevdim, kırıldım deyin.
Bir yudum şiirle hatırlayın beni,
Yürekte yaşar en gerçek ölenin.

Ben ölürsem… bilin ki eksilmem,
Bir şiir olur dönerim her kelimede.
Belki bir rüzgâr, belki de bir sitem,
Ben sizde yaşarım… yeter ki unutmayın...

@NURAL BEKTAŞLI