Bir şehrin bir ilçesi,
O şehrin şirin bir semti.
Diğerlerinden farkı yeşil kalması
Sokak sokak
Cadde cadde narenciyeler...

Soğuk bir kış gecesiydi.
Taşlı sokakları bitmeyecek gibiydi.

Ayağında bir bot,
Altında mavi kot,
Üstünde siyah bir mont.
Bildik bir genç işte.

Yalnız bir sokak,
Gencin adımları aheste.
Az ötede bir çalgı, bir düğün
Kulaklarında hoş bir beste.

Sarıydı sokak lambaları,
Yağmur çiseliyordu hafiften.
Yüzü gülüyordu gencin
Gözleri parıldıyordu.
Bir ritim tutturmuş,
Şarkısını mırıldanıyordu.

Ve...

Ortamın havası değişti birden
Akşamdan kalan soğuklar,
Dağınık görünüyordu.
Yağmur sağanağa dönüyor,
Şimşekler çakıyordu.

Bir bebek ağlıyordu bir yerlerde,
bir köpek uluyordu uzaklardan.
Tren sesi yaklaşıyordu giderek
Kalbe inen bir uğultu gibi.

Sonra...
Bir silah patladı.
Sonra bir daha.
Bir daha.
Sesi gökyüzünden sekti
Kulaklarda yankılandı.

Sustu ışıklar,
Çekildi perdeler.
Kesildi müzikler.
Ardından:
Koşuşmalar,
Bağrışmalar,
Hakaretler,
Kaçışmalar...

Genç yere uzanmış
Son kez bakarken yeşile.
Konuşamıyor,
Gülemiyordu...
Göz bebekleri büyürken
Gözleri donuyor,
Hareket de edemiyordu.
Genç,
Genç artık yaşamıyordu.


Mesut Tütüncüler 2000