Biz ancak bize hayran olanları can ve yürekten överiz. la rochefaucauld
Gülhan Çeliktaş
Gülhan Çeliktaş

Yara

Yorum

Yara

( 4 kişi )

1

Yorum

9

Beğeni

5,0

Puan

43

Okunma

Yara

Bilmiyorum ki neden
büyük abimin bebeklik fotoğrafı bana gelmiş
büyük babam meraklıymış çerçeveletmiş
dünyanın en güzel bebeği bu olmalı diye düşündüm
duvara asamazdım,çerçeve çok eskimişti,ne yapacaktım

Hemen aklıma bir fikir geldi,çıkartayım çerçeveden resmi
hem saklaması daha kolay olur dedim
çerçevenin arkasına ince ince çiviler sıralıydı
yaklaşık altmış beş yıldır çerçevedeki resim camsızdı
elime aldım penseyi çektim teker teker çivileri

Bir iki derken,çivinin birini daha sökerken
tam karşısındaki çiviye baş parmağım takıldı
parmağımın iç kısmı birinci boğuma kadar yırtıldı
Aman Allahım dedim,öylesine çok canım yandı
ne yapacağımı şaşırdım

Pamuk nerde kolonya mı sürsem bir de
musluğun altına tuttum kanayan parmağımı hemen
mikrop kapar diye korktum yıkadım baticon sürmeden
neyse lafı uzatmayayım,devam ettim sökmeye çivileri
camı kırık bir çerçeveye çakmışlar onlarca çivi

Düşünüyorum da,bir fotoğrafa verilen değer neydi
insanların kendisi bu kadar değerli değil şimdi
çerçeve ile anlam kazanırdı fotoğraflar
ailede sevilenlerin resimleri ile süslenirdi duvarlar
artık albümler bile kalmadı evlerde eskisi kadar

Eski bir çerçeve daha fazla saklanabilirdi belki
dedim ki kendime kıymetli olan fotoğraftır çünki
fakat anlayamadığım bir şey varmış aslında
ben çerçeveyi kaldırıp atmak istedim çöpe bir çırpıda
eski çerçeve çivisi ile intikamını aldı benden en sonunda

Anladım,kimsenin yaptığı yanına kalmazmış
cansız olduğunu zannettiğim çerçeve bile bağışlamazmış
ah almak ne feci bir akıbeti getirir başımıza ahirette
şayet eski bir çerçevenin çivisi alıyorsa benden hakkını
Yaradan bırakır mı yanına kulunun kulundaki hakkını

Parmağımdaki yara yavaş yavaş kapanıyordu
günden güne yarık yere su değdikçe yanıyordu
zaman ilerledikçe yırtık etimin iki ucu birbirine kavuştu
kapandıkça hissizleşti yara yeri çizgi oldu baya bi uyuştu
ama eski haline geri dönmüyor, hafif acıyor ve gerilme oluştu

Yaralar açılır zaman zaman şu engebeli hayat yolunda
kimimizin omzunda ayağında elindedir yahut kolunda
kiminin yarası yüreğine saplı görünmeyen bir bıçaktan
kimininki düşmekten yüksekten ya da sürünmekten alçaktan
iyileşse de farkımız kalmaz kırıklara konulan öğütülmüş burçaktan...

Gülhan Çeliktaş

Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 

Topluluk Puanları (4)

5.0

100% (4)

Yara Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Yara şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yara şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Canba
Canba, @canba
13.7.2025 00:11:16
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL