Uğrunda birikti döktüğüm yaşlar
Alacak mısın yoksa balıklarıma mı vereyim
Onlarda şahit nasılsa ah bu telaşlar
Hadi gel birlikte kaçak çay içelim...

Fosforlu renklerle aykırı duruşları
Hepsi yapay yahu insanların omuzları
Balıklarım bile delirmiş olmalı
Çayla kafası güzel uzak durmalı...

Bakmayın böyle durduğuma
Beni birgün ne biçim dövdüler bilmezsiniz
Parmaklarım ucunda sürünürken kovuğuma
Sizler sadece balıkları sevdiniz...

Ay düşmüş yatağımın arasındaki pamukçuğa
Tozlarla kaplı hayallerimi yıkarken banyoda
Balıklarım susamış olmalı ki vuruyorlar cama
Geç kalıyorum hep en güzel anlara...

Öylesine meşgulüm ki öylesine yorgun
Temizle temizle bitmiyor bu yüreğim suskun
Her yer dağınık kir pas içinde tüm ruhum
Kalkmış diyor balık çay içmez yüzü solgun...

Beni o gün ne biçim dövdüler
İnat ettim gitmedim evime güldüler
Bir de üstüne çarmıha gerdiler
Sana güzel bir ders verecez diyip de gittiler

Balıklarım uçtu da her bir yanıma kondular
Elim kolum bağlandığı yeri kemirip durdular
Fosforlum birde kaçak çay koydular
Parmaklarımı tenimden soyarken çayın dibine vurdular

Artık yoktu bir evimiz virane olmuştu
Balıklarım akvaryuma beni koymuştu
Çaylar bu kez fosforludan dolmuştu
Beni bırak da balıklar boğulmuştu...

Şimdi buradayım seninle değil
Sen ise ordasın benimle değil
Balıklar boğulur mu zihnimde değil
Beynimden kaçmam elimde değil...

Upuzundu saçlarım koparmadan önce
Rengarenkti gözlerim yaşla dolmadan önce
Bahar gelirdi sanki sen bir kere gülünce
Bak şimdi dört duvar kıyamet gece çökünce

Ben bu satırları yazarken sen çok şeydin
Neydi onun devamı sahi sen çok neydin?
Bir dakika doktor geliyorum var bir derdin
Anlaşıldı uyku ilacım gelmiş beni epey gerdin...

Sen sen ol etme başkasına hacet
Yoksa seni de döverler sus sabret
Boş yere akıllı olma çaycı balığı seyret
Deliler burda değil dışardalar farzet...


(anlık).....