0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
202
Okunma
Zombiruni mahlasıyla şiirler yazıyordu, yazdığı şiirleri bir internet sitesinde paylaşıyordu.
Kurbanları yazdığı şiiri beğenenler arasından seçiyordu.
Ve ona da şiir yazıyordu. ve işini bitiriyordu.
Sonra yazdığı ikinci şiiri beğenenler arasında bir seçim yapıyor
Ve ona da şiir yazıyordu. Döngü devam ediyordu :)
Zombirûnî derler ona.
Şiirleri kan kokar, dizeleri ölümle mühürlüdür.
Sana şiir yazdım, demişse…
Şimdiden kendini ölmüş bil.
Kefenini hazırla,
Tabutunu sipariş et.
Mezar yerini satın al,
Sevdiklerinle vedalaş.
Çünkü Zombirûnî birine şiir yazdı mı,
Onun adı zaten çoktan
Son mısrada gömülmüştür.
Zombiruni seri katil olabilir ama güzel şiirler yazıyor.
Belki bir gün sana da şiir yazar.
Hiç bir şey söylemediğin zaman,
Her şeyi anlatman ne tuhaf.
En çok o zaman konuşuyorsun bana.
Bakışların bir mezar taşı gibi dikiliyor içime,
suskunluğun, ölüm ilanı gibi asılıyor duvarlara.
Ne bir kelime,
ne bir ses,
ama içimde bin bıçak:
Her biri sustuğun yerden saplanıyor.
Hiçbir şey söylemediğin zaman,
sanki bir şiirin eksik mısrasısın,
ama ben o eksikle daha çok kanıyorum.
Sana sormuyorum artık:
Neden sustun?
Çünkü cevabın çoktan duvarlarda,
kan lekesi gibi.
Sustuğun yerde
ben yıllardır bağırıyorum.
Ve kimse duymuyor...
Sen bile. (Zombirûnî)
5.0
100% (1)
