Uzak mekânlarda mısın, neredesin ey sevgili?
Aklımdan çıkmıyorsun, çıkmayacaksın da ebedî.
Vuslatın kırbaçlamak inan faydasız gölgesini.
Sonbaharda sen açarsın solsa da her kır çiçeği.

Dolaşır dururum çölde gözü yaşlı bulut gibi.
Yanar durur içim, cehennem ancak olur misali.
Söylesene gelmez miydim, bulsaydım bir tek izini.
Yıldızlara gömülü gölgeysen söyle çaresini.

Nereden bileceksin, sormadın ki hiç sevdiğimi?
Hiç duydun mu kırık bir kalbin hüzünlü bestesini?
Söz yetmiyorsa anlatmaya, çığlıktır senfonisi.
Kahreder duyanı, esirin acıklı inlemesi.

Acımanda yok, insafsızca tutsak ettiğin gibi.
Unutulmaz sandığım, soldu dalında her çiçeği.
Bir hayalden ibaret, şimdi silik rüya misali.
Hatırla ne olur, güzel değil miydi geçen mazi?

Senden uzakta kalmak, azapların en çetin hâli,
Yürüdüğüm yollar karanlık bir mezar olur sanki.
Izdırabımı taşıtsam dağlara kalmaz mecali.
Kalbimdeki celâlindir çağlayanların benzeri.