içimizde garip oluşumlar
zamana alışamadık elisa
terkisinde karanfil tütsüleri

mutluluk vadeden yollar var önümüzde
büyüsü sarıp sarmalar bizi
tozpembe bulutların üzerinde
kaderlerine terk edilmiş gibiyiz
yalancı umutlar bu yüzden işte
elisa

bazen de hayallerimiz yıkılır aldığımız haberle
çarpar gideriz delip geçmek istercesine
kapalı olan tüm kapılardan
yüreğimizin içi alev kızılı
bir başka alışkanlıklar edinmişiz biz
yeni bir değişim için başkalaşıyor ruhumuz
işte bu yüzden değişiyor renklerin görüntüsü
elisa

avuçlarımızın içinde tuttuğumuz eski bir yangın
kaç kez tükenmişliğin kızgın ateşine salınmışız
içimize gizlenmiş gizli öfkelerin bağ bozumu
olası bir düş yaşamı değil bu
yeniden nefes almalar
bu yüzden işte yeniden nefeslenmeler
elisa

önümüz deniz arkamız ateş
ateş bizde…
deniz bizde
bak nihan bakışlı şebnemler oynaşıyor rüzgarda
yapraklar ki,
bahar kadar taze
işte bu yüzden elvedalara alışmalıyız
elisa

yaraları iyileştirmeyi nerden biliriz ki
günahsız
ve yarasız kim var ki
her yaşamın içinde fırtına olur biraz
biraz yağmur düşer
hasar bırakır biraz
elisa

aşk savruluştur biraz
yenilgi ve kazanımlarıyla
bir keşif yolculuğudur
bir kader ve nasip işidir aşk
mutluluğu keşfetmenin bir başka yoludur
hayal kırıklıklarıyla beraber
elisa

bütün tecelliler
bütün aşk fırtınaları
bir damlada dalgalanıp çırpınıyor
suya bırakılan bir damla kan gibiyiz
işte bu yüzden renk renk desen desen dağılıyoruz
elisa

düşenlerin ilki biz değiliz
canımıza batan diken belli ki hiç çıkmayacak
hep bir yanı
hep yaralı kalacak kalbimizin
kaybetmişiz
o kadar çok kaybetmişiz ki
işte bu yüzden
kaybedecek hiç bir şeyimiz yok
elisa

redfer