0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
317
Okunma
– Kazım Demir
Yerin yüzü hayrına
ve göğün alnına yazılmıştır hakikat:
Taş olmasın yüreğin,
ateş olsun,
ışık olsun,
kaldırım taşlarında büyüsün
çocukların düşü gibi.
Savrul,
savrul karanlığın duvarlarına,
bir çiçek gibi değil artık —
bir isyan gibi aç!
Çünkü umut,
yalnızca beklemek değil,
kalkıp gitmektir zincirlerini kırarak.
Hakların kardeş sevdasında
kan değil
ses olsun artık,
dil olsun suskun dudaklarda.
Ve sen —
tut ellerini göğe,
bir kuş gibi titreyen
özgürlük hayaline değsin avuçların.
Çünkü umut,
bir göçmen kuşun yönüdür,
bir dağ yoludur
baskına uğramış bir sabaha çıkan.
Arıya bal,
yar’a yel,
toprağa tohum neyse
sen de ona ol:
bir iz,
bir nefes,
bir devrim…
Çünkü
umut özgürlükse eğer,
yürek taşımak değil,
yürek olmaktır
her yerin taşında.
5.0
100% (3)
