Başından bilinse olur muydu adı yanılgının yanılgı
Kısa vadelerle soluyorum, koşuyorum yada koşturuluyorum
Özengilerimde ağırlık yapan çamurlu ayaklar oysa
Nedense bu ivedilik
Ve nereye yetişmek içinse bu çarklar
Korselerini takıp kalın gövdelerine
Olmadıkları birine benziyorlar aynalarda.

Peşinen bilinse olur muydu adı yanılgının yanılgı
Emeklerken ellerim kesildi yerden
Altımdan çekildi halı
Sizin sakin başlarınızsa yek pare saatlere ayarlı
Ayaklarınız sustalı, zamanı bıçaklamış
Hayat ölmüş ama bakın siz dışarıdasınız.

Cesaret feveran olmasaydı olur muydu adı yanılgının yanılgı
Birden çok yanılgı taşıyorum oysa…
Siğil olmuşlar gövdemde, siyahi sırıtıyorlar
İplerinizi deva diye bağlayışınız var, ardım sıra çekiyorsunuz
Suni teneffüs saatleri ilerliyor
Ellerim ki acemi iki, bir yanda yaralar akmakta hâlâ.

Gençliğimin hediyesi
Başlangıcı duyarsız
Ortası endişe
Sonu uçurum kenarı
Alkol basılmış yara yani
Bedenli ama yokluklu bir ibadet sanki
Şaşkınlığın bereketi
Uyuşukluğun son hali
Yanılgı
Peşinen bilinseydi kalır mıydı böyle adı.

Evladiyelik bir ruhum var
Sabır tespihi çekmek kolay değil
Kin değil adı, dargınım bir sebeple
Ve yaşam iz bırakıyor
Parmakların bile ad sahiplendiği bir memlekette.


Ezgi Gurcay