1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
963
Okunma
Sen, tutam tutam bu
Yüzüklerimin taşı düşüyor
Damdan bahçeye kaskatı bir karga düşüyor
Tüm köpekler kurtuluyor iplerinden
Yere en son kırık dökük bir heykel düşüyor.
Siyah beyaz gölgeler yayılıyor eve
Köşegenler yalayıp geçiyor gövdeleri
Bir pergel ayağı gibi örümcek lambalar, daireler çiziyor
Bütün konuşmalarımız kurtuluyor teferruatlardan
Dik merdivenlere suskun insanlar düşüyor.
Köpük tebaasından yatırımlarımız
Sapmış arzularımıza kızgın damlalar düşüyor
Yanık tenimizden geriye donmuş parafin düşüyor
Tek solukta ebter kılıyoruz tüm hasletlerimizi
Haklı haksız, haksız haklı düşüyor.
Ebter: Arapça, soyu kesik anlamında
Ezgi Gürçay