Duman, devedikeni, pas, kemik
Rüyalarla konuşmayan imgeler beni ilgilendirmez.
Şiirim, bir kafatasına hapsolmuş evreni yazar,
dilin inkâr ettiği karanlıkla birlikte.
Radyoaktif pamuk bir patlamayı ateşleyebilir.

Kül, örgü, sessizlik, peçe
İmgelerimi gerçeğe yaslamam,
gerçeğin içinden oyulup çıkan gölgeye yaslarım.
Çünkü gerçek, çoğu zaman hakikat değildir.
Ama rüyalarda ağlayan çocuklar vardır,
ve işte bu bir hakikattir.

Çatlak, lif, kâhin, ay
Şiirlerimde;
bir kaşığın içinde uyuyabilirsin,
bir örümcek Satürn’den sarkabilir,
bir kadın Tanrı’dan ayrılabilir,
ve yalnızlık, bizim doğurduğumuz bir hayalet olabilir.

Kan, yosun, yankı, demir
Ben boş hayallerin değil, acıdan doğmuş şeylerin peşindeyim.
Rüya, benim için estetik değil, bir ifşadır.
Şiirlerim tekmelenmiştir, her sembol travma geçirmiştir.
Sadece karanlık bir dekor değil, sert bir karakterdir.
Seni hatırladığımda kulakların yanabilir.

Kehribar, taş, yara, serap
Çünkü insanların zaten gerçek sandığı şeyleri göstermek istemem.
Gösterdiğim her şey, altından başka bir şeyle oyulmuştur.
Bir taş sadece taş değildir;
ortaya çıkarılmamış bir suç, unutulmuş bir çocuk,
kapanmamış bir yara olabilir.

Diş, polen, mürekkep, ısırgan
Gerçeğe ihanet etmeyecek kadar dürüstüm.
Şiirim bir haber vermez.
Bir çığlıktan kopmuş bir diş olabilir,
ya da bir mezarın içinden yükselen bir kelime.
Ama okuyan kişi bunu hissederse,
gerçekten hissettiğini anlayacaktır.

Saat, kadife, ateş, iplik
Şiirim ne tam olarak modern, ne de tamamen geçmiştedir.
Bazen camdan dışarı çıkar,
bazen de zamanın dışına;
çünkü acı, zaman tanımaz.
Bazen bir kâğıt kalp, gerçek olandan daha canlıdır.
Güneş bazen beş saat erken doğar, bazen bir saat geç.

Yanan kemanlarla dolu bir katedralin içinden atlayan kör bir geyik.
Buna benzer benim bütün şiirlerim

İz, nefes, kükürt, prizma
Herkesi düşününce, takvimler yalancıdır.
Bir hayalet gemiyi sürüklemek, yaşamaktan daha anlamlı olabilir.
Yalnızlık bir çocuktur; onu doğurursun, sonra inkâr edersin.

Yara, fısıltı, kovan, başkaldırı
Şiir, bir tür direniştir; bir tür hafıza kurtarma operasyonu.
Şiir, gürültülü bir dünyaya usulca söylenmiş bir sırdır.
Eğer o sır hâlâ kanıyorsa, enfeksiyonun tam ortasına batmıştır


Kendini tanımlamayan her şey, kendi kaotik denkleminde kaosa dönüşür © 2 saat önce, ismail hakkı naganlu
sürrealizm • sembolizm • varoluşçuluk • itirafçı akım • modernizm

---------------------------------------------------------------------------

Confession ( Original poetry )

Smoke, thistle, rust, bone
I am not interested in images that do not speak with dreams.
My poetry writes the universe trapped inside a skull,
with the darkness denied by language.
Radioactive cotton might ignite an explosion.

Ash, braid, silence, veil
I do not lean my images on reality,
but on the shadow carved out from inside reality.
Because reality is often not the truth.
But there are children who cry in dreams,
and that is a truth.

Fracture, filament, oracle, moon
In my poems;
you can fall asleep inside a spoon,
a spider may hang down from Saturn,
a woman may break away from God,
and loneliness is a ghost we gave birth to.

Blood, kelp, echo, iron
I’m after things born from pain, not hollow dreams.
A dream, for me, is not aesthetics, but revelation.
My poems have been kicked, every symbol has been traumatized.
not just a dark setting, but a harsh character.
Your ears might burn when I remember you.

Amber, stone, wound, mirage
Because I do not want to show the things you already see as real.
Everything I show is hollowed out from beneath by something else.
A stone is not just a stone;
it may be a crime never uncovered, a child forgotten,
an unhealed wound.

Tooth, pollen, ink, nettle
I am honest enough not to betray reality.
My poetry does not deliver news.
It may be a broken tooth from a scream,
or a word rising from inside a grave.
But if the reader feels it,
they will know they truly felt it.

Clock, velvet, fire, thread
My poetry is neither fully modern nor entirely in the past.
Sometimes it steps outside the glass,
and sometimes outside of time;
because pain knows no time.
Sometimes a paper heart is more alive than a real one.
The sun sometimes rises five hours early, sometimes one hour late.

A blind deer leaping through a cathedral of burning violins.

Furrow, breath, sulfur, prism
When you consider everyone, calendars are liars.
Dragging a ghost ship can be more meaningful than living.
Loneliness is a child, you give birth to it, then deny it.

Scar, whisper, hive, rebellion
Poetry is a kind of resistance, a kind of memory rescue operation.
Poetry is a secret softly spoken into a noisy world.
If that secret still bleeds, it has pierced right into the infection.

Everything that does not define itself turns into chaos in its own chaotic equation © 2 hours ago, ismail hakkı naganlu surrealism • symbolism • existentialism • confessional • modernism