6
Yorum
39
Beğeni
0,0
Puan
375
Okunma
Senin kelimelerin sokak köpeği,
benim cümlelerim paslı jilet.
Buluştuk bir gece çöp konteynerinde,
paylaştık ekmek kırıntısı ve edebiyatı.
Sen verdin bana deniz gözlerini,
ben götürdüm onları tefeciye—
şimdi bakıyorum avuçlarımıza,
yalasak, biliyorum, susayacağız.
Gece kıvrıldı beşik gibi,
sokak lambaları süt pişiriyor.
Yastığımda bir çocuk saçı eskiyor,
gemisi düşlerin limanına sürüklenir.
Sabah bulutlar taze ekmek kokacak,
yaracak annesi çocuğun bıçakla.
Buharların arasında margarin
düşer lezzet damla damla.
Aç ağzını, bekle sevgilim.
Ama şimdi uyku kadar eski
hiçbir şey yok vintage dükkânlarda.
Sen de kapat gözlerini,
yıldızlara güven—
bu gece nöbetçi onlar.
Belki yarın buluşuruz yine,
şiir mezarlığında dilenciler gibi,
toplarız düşen harfleri,
yutarız açlıktan ölmeden önce.
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
