sen hep gülümse çocuk,
çünkü sen hala
ana sütü gibi pak,
akarsu kadar berrak,
sabah duası kadar masumsun.

sen beyaz bir gülsün
yaprağında yağmurun serinliği,
kokunda ilkbaharın hatırası var.
narinliğin,le değil yalnızca
susuşunla, bakışınla da dokunuyorsun hayata.

o saf tebessümünle
inan güzel günlerin geleceğine.
kirli ellere, kararmış yüreklere inat
çevirme yüzünü karanlığa,
bir ışık ol bizlere.
sen, doğmamış yarınların habercisisin.

gül kız...
beyaz ve nazlı bir çiçek gibi
rüzgarda bile zarafetle salın.

her gözyaşı damlasında
yoluna dökülen taşları
minicik ayaklarınla aşarken,
biz bir ömrü seninle yeniden kuruyoruz.

çünkü sen varsın,
ve seninle hatırlıyoruz unuttuklarımızı.
temiz kalmayı, sevmeyi, umut etmeyi...

sen, zamanın kirinden arınmış
saflığın en son halis yansıması,
ve biz, en çok seninle
insan kalabiliyoruz.
*
Mehmet Demir
5623