0
Yorum
27
Beğeni
5,0
Puan
235
Okunma
rüzgâr fısıldadı
akrebin yelkovanı günbegün yediğini
ateşten çember içinde
dedim de inanmadın
arka bahçedeki alâmete
çıplak bir dil emerken alfabeyi
isyan çıkardı
zehiri panzehir bilip
düşürmedin ağzından
yıkıldı,
inkârdan tahtın
elbet,
kraldan çok kaybın
eşiğinde eğilip
ezberden bozma övgülerle
teneke çaldığın
tuzun sabrı dinliyordu
çekilmiş denizleri
bir dağın göğsüne düşüyordu hasret
bir kavmin göçü selâmlanıyordu güneşi
kavrulan yamaçların gidilmemiş patikaları doruklarına çağırıyordu
putlarını yıkanları!
Vaha Sahra
28 06 2025
00:34
5.0
100% (5)