0
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
181
Okunma
Koştum
Kaçtım mahallemin en ücra köşesinden
Yürüdüm beni seyreden bulutlarla
Ben hariç bütün güneşler doğmuştu o gün.
Dumanıyla şehri süsleyen,
Her kornası bir anı olan
minibüslere binip,
Kendimden uzaklaştım.
Yeni şehirlere yelken açtı gönlüm
Yeni bulutlarla yürüdüm sokaklar da,
Yeni güneşler doğdu her farklı gün,
Başkası sevdi beni hiç sevilmemiş gibi,
Fakat ne güldürdüm ne de gülebildim.
Ne Bakkal Amca’nın gülüşü
Ne Fatma Ninem’in öyküsü
Ne de gönlümün türküsü yetti,
Kalbimi susturmaya.
O an anladım ki;
Ben sadece seni değil,
Sessizliğindeki sesi,
Yokluğundaki bizi,
Kalbimde olmayışını dahi sevmişim…
5.0
100% (5)
