Gülüşlerin neşeye mesafesi varmış
Sözlerse öylesine çıkarmış dilden
Onca emek, ter kimlere vefaymış
Kolayca harcanmayı öğrendim senden.

Daima hak diyip zulmetmekmiş şiarın
Arada bir aynadan kendine sen de bakın
Normale yaklaşır gibi yapıp, sahtelik takın
Ateşle oynamaktan hazzı senden öğrendim.

Boş yere ah almak sıradandır, takılınmaz
İnsanın onuruna dokunmadan durulmaz
Hele bir kaç satır sen de düşün, yaz
Canlı canlı gömmeyi senden öğrendim.

İşi verip heyecana kibirle gezmeyi
Üç kuruşluk muhabbetle adam ezmeyi
Haddi bir hayli aşıp karın deşmeyi
Ömrü heba etmeleri senden öğrendim.

Her şeye bir kusur bulup şerre ivmeyi
Felekten bin beterlik kini gütmeyi
Daima haklı sanarak kulak bükmeyi
Zalimliği kitabını senden öğrendim.

Keşke cehalet kalsaydı bende diyorum.
Her öğrenme kâr sağlamaz bunu biliyorum
Allah’tan sana iman, ihlas diliyorum
Doğruya giden yoldayım bunu biliyorum
Egonun kahreden yanını senden öğrendim.


Oğuzhan KÜLTE