13
Yorum
38
Beğeni
5,0
Puan
310
Okunma
Bu şiirim, hayatın geçiciliğini ve sevginin kutsallığını hatırlatmak için yazıldı. Zamana yenik düşmeden, kalbimizi ve bilincimizi açık tutmanın önemini anlatıyor.
Yürek kuru yaprak, gönülse rüzgâr,
Bir aşkın peşinden savrulup uçar.
Kime kalmış dünya, sana da kalmaz...
Vuslat, sancıyla çile; yolun açar.
Tren, istasyondan yol aldı çoktan,
Âşık olan bilir ki sevmek Hakk’tan.
Kime kalmış dünya, sana da kalmaz...
Geç olmadan sev sen de ey dostum, candan.
Göz aç, kapa; iki ezan arası,
Ömrün, salâ; eş dosta çağırası...
Kime kalmış dünya, sana da kalmaz...
Var git dost, haydi uyanık kalası.
Gece, gündüzü takip eder; bunma!
Güneş nasılsa yine doğar sanma.
Kime kalmış dünya, sana da kalmaz...
Can bir garip makamda; kanmaz, kanma.
Bekleme doğru vaktin gelmesini,
Dinlerken akla, gönlün olmasını.
Kime kalmış dünya, sana da kalmaz...
Mesutsan bil kadere gülmesini
17.06.2025
5.0
100% (22)