sözler esir kaldı
açılmadı yakuttan sandık
gecesi bitmez sabahlara vurgunum
nerede benim bilinmez sonum?

genzim yanıyor sigaramın dumanından
ciğerlerim soluyor, nefes alamıyorum
bir güzel yarın ihtimal
vartasında ben boğuluyorum..

ne vakit gelecek o bahar?
buz tutan yalnızlıklara düşmüşüm
saatler gitmiyor ileri
sensin benim yegane sonsuzluğum..

uzamış sakallarım biçimsizce
her anımda anıyorum hissizce
dibi uçurum bu yalan sevgide
gözyaşlarımın sillesiyle vuruluyorum..

memleket serbest bir zindan
dudaklarını bükerek sükut ettiğin an
diyorsun diren geçer zaman
amansız bir girdaba tutunuyorum..

yok mu bugünlerin daha ötesi?
ben serkeş, ben düşkün, ben serseri
vurdu sol yanımdan ayrılığın nefesi
son bakışının efkarıyla yine yakıyorum..

yakıyorum cihanı bu amansız kodeste
bana bıraktığın o nakıs heveste
sana anlattığım üç beş kelamla berceste
umutsuz yarınlarda yanıyorum..

kolay mıdır sevmek tekraren olsa
dumandan görünmüyor etraf odamda
aradığım tiryak o nahif kollarında
bir cennet ırmağında gözlerini düşlüyorum..

fikrin sabit midir hâlâ merakım var?
sensiz dünya bana makberden dar
yaşamla ölüm arasına attığın o zar
perişan ediyor şu guraba ömrümü..