0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
99
Okunma
Önce unutulursun…
Adın anılmamaya başlar,
Sesin yankılanmaz gecelerde.
Kalbin, seni en iyi sen bilirken
Başkalarının bilmezliğinde kanar.
Sonra hasret büyür içinde,
Öyle bir yoğurur ki seni,
Gözlerin suskunluğunla yanar,
Geceler, acını örtmeye çalışır.
Sen, kül olmaya bile yanaşamazsın bazen…
Bir zaman gelir,
Bir sıkıntı alır seni eline,
İçindeki ‘sen’le oturur konuşursun.
Sorular sorarsın suskun aynalara,
Cevap vermeyen gözlerle göz göze gelirsin.
Sonra bir sabah,
Belki tesadüf, belki kader…
Aynada kendinle vedalaşırsın.
“Şükür” dersin, “Bu da geçti.”
Ve yeni bir sayfa açarsın.
O sayfanın ilk kelimesi olur:
Unuttum.©Fatih bilen/dile gelmeyen cümleler
5.0
100% (1)
