1
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
236
Okunma
Bu şiir, iyileştiremeyeceğim bir kalbe duyduğum sessiz veda...
Ve hâlâ seven bir yüreğin itirafı...
Ben seni anlamaya çalıştım,
Adını koyamadığın yaralarına kelimeler aradım.
Ailenden eksik kalan sevgiyi,
Avuç içlerimle vermek istedim,
Usulca, koşulsuzca,
Bir annenin duası kadar sessizce.
Sevgililerin gibi olmadım ben.
Aldatmadım,terk etmedim…
Acımasızlıklarına susuşum,
Zayıflığımdan değildi sevgilim;
İçindeki öfke dolu,
Susturulmuş o çocuğu gördüm çünkü...
Ve ben,
İşte tam orada âşık oldum sana.
Sana değil,
Sende gizlenen yarım kalmışlığa.
Şiddetin gölgesinde büyümüş
Bir sevgi dilenene...
Ben onu sevdim.
O çocuğu iyileştirmek istedim.
Şimdi gitsen de,
Beni terk etsen,
Aldatsan, unutsan bile...
Ben buna değil,
Sana huzur verememiş olmama yanıyorum.
Bir ömrü sarıp sarmalayacak şefkatle,
Yaralarını dindirememiş olmama…
Sevgilim,
Seninle olmak değildi dileğim,
Senin iyi olman,
Bir sabaha gülerek uyanman,
Ve belki bir gün
"Sevildim" diyebilmendi tek duam.
Ama iyileştiremedim.
Affetme beni…
Anla sadece.
5.0
100% (7)