8
Yorum
34
Beğeni
0,0
Puan
490
Okunma
Alfabesiz insan olduğunu duydun mu sen hiç?
Peki...
Ayakkabısız ayak,
Dilsiz ağız,
Ekmeksiz diş,
Susuz dudak?
Ah, yapma böyle, n’olur!
Kafanı sallayacağına;
Azıcık sesini duyur bana...
Yalvarırım, gel benimle!
Gel, bir baladın ağrısını tanıştırayım kulaklarına:
Dokunsun ses tellerine hafiften,
Dirilsin,
Cilvelensin...
Madem olmaz, diyorsun;
Gözlerini anlat hiç değilse!
Islaklığın verdiği hissi anlat,
Işığına ç/ekilen karanlığın sebebini bir de...
Ya, öyle mi?
Demek, çok seviyorsun mezarlığını!
Görüyorum ki, ellerin var, sapasağlam.
Çıkar cebinden; korkma!
Senindir onlar.
Aman tanrım, nasıl da beyaz ellerin var!
Peki peki, söz;
Artık susacağım:
Ama... sarılmadan olmaz:
Sarılayım ki,
Kanın dolaşsın biraz.
H. Korkmaz
Mayıs 2025 Sthlm