Bu şiiri ben yazdım diye güvenmeyin
Güven sadece benim meselem de değildir
Kimileri için bunlar birer alıntı
Ya da biriler için sadece kalıntı

Neden aramak gerekir mi sevilen için
Sevgiye illaki bir isim koymak mı gerek
Güven, o bunu yapamaz demek değildir
O bunu yaptıysa bir bildiği vardır, diyebilmektir
Ne yaptımsa hep bir neden aradı,
Anlayamadım, sahi neden aradı..

Seni görünce ayna gibi parlayan gözlerimde
Yansıyan her şeyin suretini ezber yapmakta hoştu
Buğulanmış gözlerinde kendimi görmeyi çok isterdim
Ama..
Güven, bir ayna gibidir,
Bir kez kırıldı mı hep çizik gösterir..
Kırılan ayna gibi şekilsiz bıraktı
İçimdeki kıraç toprakları
Çatlattı, parçaladı...

Gözlerimdeki nemlilik geçmedi bir türlü
Ne mendil kâr etti
Ne de tebessüm denemeleri
Güven, göz yaşı gibidir,
Gözden düştümü bir daha geri gelmez
Taşan barajların sebebi bensem
Benim de sebebim sen...

Kullan at eşyalar gibi mi oldum şimdi
Yoksa o kutudaki son kibrit ıslak mı çıktı
Güven, tek kullanımlıtır.
O son mermi de karavana oldu ya...
Neyse..
Kafama sıkamadığımdan değil
Canım sıkıldı diye...

Ruhu çalınmış beden gibi cansız kalmak
Mezardaki bir ölü olmaktan daha zor inanki
Güven, gitti mi geri gelmez
Tıpkı ölenlerin geri gelmediği gibi...
Geri gelmeyeceğinden öyle eminim ki
Unutulan sözlerin hatırlanmayacağı
Hatırlansa da tutulmayacağı gerçeğinden
Öyle eminim ki..

Uçak yapıp uçurduğun o hevesler
Küçük bir çocuğun çizdiği resmi bile
Küçümseyip çöpe atan sen,
Vijdansızlığını nasıl talafi edeceksin
Güven, kağıt gibidi,
Bir kere buruşturuldu mu asla eskisi gibi olmaz
Eskicide bile senin gibisi bulunmaz

Haaa.. bu arada...
Sana Güveniyorum cümlesi
Seni seviyorum cümlesinden daha özeldir !
Ben Sana güvenmeyi çok seviyordum !