Yine yağmur yağıyor
Ne güzel...
Petrikor kokuları geldi mis gibi
Bu kokuyu sevdiğimide bilirsin şimdi
Hani, petrikor diye bir şiir yazmıştım
Konuyu yine sana bağlamıştım
Sevdin mi peki?
Şiirimi..
Senin sevdiklerini sevmeye çalışıyorum
Senin hoşana ne gidiyorsa
Onları yapmaya çalışıyorum,
Farkındayım..
Farkındayım ama napim unutuyorum
İnsanız işte..
Arada bi yaramazlık yaptım kabul
Doğru durmadım o da kabul
Ama..
Dilim adını perdelesede
Gönlümde hep senin ismin
Gönlümün, herşeyimin sahibi sensin...
Benden daha iyi biliyorsun muhakkak
Beni, benden bile daha iyi tanıyorsun
Lakin kızmıyorsun değil mi bu maşukuna,
Bilirim merhametlisin
Kıyamazsın,
Seni seveni boş bırakmazsın
Tekrar affedersin.
Afedersin değil mi?
İstediğin gibi biri olmak için uğraşıyorum
Her şeyi, seni bildiği için
Her şey seni hatırlattığı için
Seni istemekten geri duramıyorum.
Durmamam da gerekir zaten biliyorum
Bu akşamki yağmurda seni hatırlattı dedim ya
Seni hatırlattan herşeyi çok seviyorum
Hatta seni çok sevdiğimden hep anımsıyorum
.
Bazen gözlerim doluyor seni düşünürken
Sevmeme ihtimali eritiyor içimi
Yüzüm kararırsa karşına çıktığında
Ne yaparım ben, kovarsan huzurunda
Nereye giderim ?
Ne ederim?
...
Beni sevdiğini bilmem gerek
Beni affettiğini bilmem gerek
Beni kabul ettiğini bilmem gerek
Affet ey sevdiğim
..
Şimdi Sana bunları söylerken
Ne yazacağımı da biliyorsun değil mi
Ne edeceğimi de
Seni sevdiğimi de...
Sâhi...
Sen beni seviyor musun ?
O kadar çok ihtiyacım var ki buna
Yaşama gayem bile bunda
Dönüp dolaşsam bana gösterdiklerine
Sendeki huzur hiçbir yerde yok
Sen olmayınca
Hiçbir şeyin tadıda yok
Tuzu da yok
Sen varsan, yok yok..
Varlığınla mutlu olduğum
Benim senden başka kapım yok..
Senden sadece seni istiyorum
Konuşacak başka da sözüm yok..
Ey Sevdiğim...
Ey Yâr..
Ey Güzel Allah’ım...