Çöker üstüme tüm haşmetiyle,
Kara kadırga gibi göğsüyle karga.

Rüyama her gelişinde
Bir hazan eser; sonbahar gelir aklıma.

Kim bilir şimdi nerelerdedir?
İşi başından aşkındır; yâr gelir aklıma.

Çeker beni çözülmez karanlık,
Simsiyah, sessiz gözleriyle karga.

Uykudan kalkamaz gündüze sıla,
Çıkıp yoluna düşmek zor gelir aklıma.

Karşımda siluetiyle durur geçmişin,
Ağzında kopardığı etiyle karga.

Bir zamanlar yüzüme düşen nefesi,
Acûze uykumu tütsüler; hâr gelir aklıma.

Dokunur kara tüylü kuyruğuyla,
Sıkar ruhumu el gibi pençesiyle karga.

Ürperten sızı girer, bağırırım,
Bana yazdığı yazılar gelir aklıma.

Yalnızlık’ta okur Hvorostovsky,
Bariton sesiyle içime akseder karga

İnanmak isteyen masum bakışlara,
Yalandan döktüğüm yaşlar gelir aklıma.

Diker üstüme matem bayrağını,
İntikam alır gibi cismime saplar karga.

Düşünürüm: Neden her gece aynı rüya?
Cevaplar sığmaz; dar gelir aklıma.

Alıp götürmeye hazır kâbus ülkesine,
Açar gri-siyah yelpazesini karga.

Fark ederim neden çöktü üstüme:
Vurup düşürdüğüm kuşlar geldi aklıma.