Tek bilek, tek yürektik, ne oldu bize ya Rab?
Kim kırdı bu kalpleri, taş hangi yerden çıktı?
Dağıtmak için bizi, durmaz örerler çorap!
Yekpare bir mermerdik, mozaik nerden çıktı?

Ufalamak ya gaye, benzetmezler mermere!
Mozaik paramparça, dağılır ya her yere!
Gezemez mi bu millet, göğsünü gere gere?
Bu dağıtıcı akıl, sor hangi serden çıktı?

Başka milletler öyle, yeni dostlar ararken,
Kendi yaralarını, sarmalayıp sararken…
Parçalandı yürekler, birbirini kırarken!
Sanırsın ki bu millet, yeni seferden çıktı…

Kırdık birbirimizi, yaralandık, yatıştık!
Bölündükçe bölündük, kendimizle atıştık!
Olmadı, bir de kardeş, kavgasına tutuştuk!
Bilmem bu tip insanlık, hangi beşerden çıktı?

Ne olurdu olsaydık, yekpare bir taş gibi!
Hep el ele tutuşsak, öz be öz kardaş gibi.
Neyi üleşemedik, gözler hep ataş gibi!
Amerika- Avrupa! Bunlar o şerden çıktı…

Şöyle bir titreyerek, kendimize gelelim!
Bize bizden başka dost yok ki, iyi bilelim!
Oynanan oyunlardan, azıcık ders alalım;
Çektiğimiz çileler, hep o ’monşer’den çıktı…

Haydi birleşsin eller! Birin biri olalım!
Verelim hep sırt sırta, biz en iri olalım!
Sevelim, sevilelim, her dem diri olalım!
Aleme şan veren ruh, bu şâheserden çıktı...

Antalya-2009/2
Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Göz yuman var haine yoksa doğmazdı velet
Kırardı ahlâksızın hevesini bu millet
Çepeçevre kuşatmış çevremizi bu illet
İhanet sarmalında dingil tekerden çıktı...

Milletimin ağzına bir parmak bal çaldılar
Kendileri tonlarla servetleri çaldılar
İp cambazı seyrine milletimi saldılar
Kendileri mehtaba malum Ülker’den çıktı...

Ayrımcılık zehrini barış sosuna banıp
Ortaya koydular ki millet gerçektir sanıp
İnansın da yatışsın iltifatlara kanıp
Apoletli gafilde hilâl miğferden çıktı........................ Muhacir Bozkurt

Kıçlarını yırttılar ,zehir katmaya aşa
Bir kahbeyi koydular , bile bile en başa
O’da bizi vuruyor , malesef taştan taşa
Bunca nahoş kokular ya hangi terden çıktı... ....................... İYİ OZAN