(Terinos’un Bahçesinde Bir Sabah)

Keliternos, sabahın serinliğinde
Elindeki simidi usulca doğradı.
Dünkü köftenin yağına batırdı lokmaları,
Üzerine sıcak su döküp yumuşattı.
Bir tabağa koydu,
Bahçedeki demir korkuluğun üstüne bıraktı.
Telef ettin simidi dedi Terinos Keliternos güldü
Çuçu geldi,
Beyazı grileşmiş kanatlarıyla
Bir martıya değil,
Bir fikir adamına benziyordu.
Bir-iki lokma aldı, sonra döndü
Ve bağırdı gökyüzüne:
“Geliiiinnn!”

Yalıçapkını, kargalar, sığırcıklar bile
Martılarla birlikte indi sofraya.
Hepsi yedi, kimse kalmadı dışarıda.
Ve çuçu, payını alıp
Denize doğru süzüldü,
Başını rüzgâra verdi.

O an Terinos homurdandı,
“Bak hele!” dedi,
“Bu martı benden sosyalist çıktı!”

Tontonitos kuyruğunu salladı,
Keliternos gülümsedi,
Ve gün,
Paylaşmanın sıcaklığıyla başladı.