Sözcüklerdir vakur:
Yadsıyamadığım öykümdür yazmaların
Muadili,
En çok da çürüyen kök hücremde gizli
Bir mahkûmum
Kendime ettiğimle yetinmedim hem
Ederi olmasa da atarı olan kâbuslar
Serildi önüme.
Bense aşka ve acıya düşkün
Hala doğamadığım yeniden…

Ah, o bitimsiz küllerim
Tünediğim izafi bir göğün de çatı katında,
Asılı hüsranın eteklerini toplarken,
Kimse artık etekleri zil çalan
Metruk gölgeler durağında bekledim.
Bir ömür sadece bekledim
Hangi beka ise saltanatını süremediğim
Hangi ezan vaktinde ruhumu teslim edecektim hem
Edimler değildi duygulardı bana can veren
Canım çıkmasa da canan bildim ömrü ve sevgimi…

Her bulutta saklıydım:
Her umuda meyyal bir yolculuktan
Düşen payıma,
En çok da esiri olduğum hayallerim
İçine saklandığım kuş kafesim
Ruhumla salındım ben
Bedenimde yangın olsa ne ki?

Altı üstü bir aciz kul:
Kölesi olduğum sadece mutumda saklı:
Bir heyelan misali
Kâh içime göçtüğüm
Kâh enkaz gibi çöktüğüm
En çok da türediğim bir hazan
Bense baharın son günü doğmuşum;
Rahvan bir atın yelesine tutunduğum
Aşkın merhalesinde bir yanıp bir söndüğüm
Solmayan bir güneşim madem
İçimde batan günden arda kalan…

Gecenin nemi ve kefareti
İsyan etmeyi hoş görmediğim
Bir istikamette varıp varacağım
Aslında çoktan yokluğun izini sürdüğüm
Yoksunluk dediğin mi?

Devreden gün gibi
Devinen aşkın da özlemi
Belki bayat bir lokma ekmek
Nimetin en hası ve rahmetin:
Ta kendisi.
Aşkın da kanatlarına konan susam gibi
Lebiderya bir gönle kat çıkan,
Yüreğin közünde saklı
Dün gibi…

Ve gün yüzlü bir aşktan
Düşen payıma ne ise
Neyden ibaret olduğumu bilmese de kimse
Ve işte kimsesizliğin şarkısını çalarken
O eski taş plak
Ne çok da taş yürekli gölgeymiş peşimde
Bense peşine düştüğüm
İlahi Aşkın ateşiyle…

Harladığım bir evren ve önsezi
Önünü alamadığım bir öykünün de ta kendisi:
Ne ilham perim,
Ne de imha ettiğim mazim
Ne de şerh düştüğüm
Gecenin boynuzladığı elbet aşkın
Esaretinde
Yalnızlık koşusunda bayrak elimde,
En çok da özgürlüğümü ilan ettiğim
Bir iman gücünde yükselen
Ruhum gibi.

Tapındığım sadece Rabbim
Nihayetinde dokunduğum
Sefil benliğimle uzlaştığım
Gün gibi ışıyan bir umuda serili
Mevsimin en delişmen esintisiyim.

İçime esen dışıma sızan
Yörüngemde saklı bir nizam
Yön duyguma sahip çıkan elbet yüreğim
Aşkla ve hazanla ve hüsranla kürediğim
Bir külliye ki
Aşkın mezar taşında açan gül gibi
Gülümsemelerin de en güzeli iken
Aşkla baktığım devran
İçimde nazlı bir gelincikten
Düşen payıma illa ki zarif bir tebessüm
Acılardan doğmanın ertesinde
S/üzülen yüzümde saklı inanç
Kabıma sığamadığım bir ömürden
Neyse arda kalan…

Hem daha ne gördüm ki yaşaran
Göğün de sarkacı iken yürüdüğüm kıblem
Aşka delalet her mevsim
Sözcüklerimle vurgun yediğim
Her şiirin güftesi işte içinde salındığım.