0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
185
Okunma
Tozlu raflarımdan çekip çıkardığım sen, kadın...
Fazlasıyla üzgünüm; sol yanımda sen kaldın.
Paha biçilmez bir tablo; sol üstünde, bak, adın...
Kaçıncı sana haykırışım? Hiçbirini duymadın.
Bugün bu sokak işte, caddelerde yarım ayak...
Tutunacak bir melek, gelip omzunda uzanarak...
Sende, bak, saçlarında durur bir el okşayarak.
Benim o — sana ölümden daha yakın çarpacak.
Kurtul, nefret ettiğin, bak, mazisi olan şehirden.
Ellerimde kırıntılar, hiç duymadığın bir şiirden.
Zehirden şifa, kirden temizlik yakışmaz yanına...
Benden ya kurtul, ya da çek tetiği — daya alnıma.
5.0
100% (1)
