Yeter ki istesin, yürekten baksın
En güzel sevdayı, sunar gözlerin
O bakış ki seni, hele bir yaksın
Sevgini sorgular, sınar gözlerin

Anın da fark eder, niyet ne ise
Vakurdur duruşu, düşmez yeise
Bakışın da mana, bulamaz ise
Hayıflanır hem de, kınar gözlerin

Gün olur açılır, o siyah perde
O eski sevgiler, sevdalar nerde
Birlikte gezdiğin, hemen her yerde
Vefayla geçmişi, anar gözlerin

Yaşanan zamanda, olmazmış vade
Sevgi ve sadakat, kalbe amade
Sevgili elinden, içerken bâde
Aşkın şarabına, kanar gözlerin

Sevda yuvasına, baykuş tünerse
Odaya her yere, dertler sinerse
O gözden yanağa, yaşlar inerse
Sanırsın çağlayan, pınar gözlerin

Her sevda yürekte, ateşse, korsa
Kaybetmek duygusu, ruhunu sarsa
Bir de gizli gizli, ihanet varsa
Bir noktaya bakar, donar gözlerin

Dört yanından seni, mutluluk sarsa
O gözler ilk günkü, gibi bakarsa
Aşık Lüzumsuz’a, aşkım diyorsa
Aşkı mutluluğa, banar gözlerin

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

HAYIF : Haksızlık, insaflı olmayış.acınma, üzülme.
VAKUR : Ağır başlı, onurlu
YEİS : umutsuzluktan doğan karamsarlık, üzüntü.
VEFA : Sevgide bağlılık