Ey zalim felek, nice oyun kurarsın,
Bir gül verip bin dikenle sararsın.
Dostun maskesi düşer de kalırsın,
Derman beklerken canı yakan sensin!

Yol verdikçe taş döşersin ardıma,
Güler yüzle zehir serpmiş yâdıma.
Kara yazı işlemişsin bahtıma,
Gözyaşım sel olur, bakan sensin!

Çaldın baharımı, kışla geldin erken,
Sitemim var sana, sözümden ürkme!
Gül açarken soldurdun beni bir an,
Zamana kefil olup çakan sensin!

Yiğidi harmanda ezer, un edersin,
Vefa bekleyene ihanet verirsin.
Gönül bahçesinde boran estirirsin,
Aşkla yakan, sonra yıkan sensin!

Kördüğüm ettin her ne varsa içimde,
Ne hüzün eksik ne dert diz dize.
Kırık dökük kalbim döner sessize,
Feryâdımı duymaz, duysan da sensin!

Umuda gem vurur, hayali boğarsın,
Güldüğüm anlarda dahi ağlarsın.
Kaderi eline alır oynarsın,
Ruhumu sarhoş edip çeken sensin!

Yetmedi mi bunca zulmün, ey felek?
Bir ben miyim hedefin, yok mu dilek?
Yıkılsan da bitsen bir anlık gerek,
Teşekkürüme muhtaç kalan sensin!

@NURAL BEKTAŞLI