Sazın tellerindedir Edremit’in gelini
Karaları bağlayıp kınalamış elini
İçten içe içlenir döker kanlı selini
Bazen içim burkulur gözüm dolar sızlanır
Benimki de gönül be benimki de nazlanır

Aynalara bakıp da saçımı tarayınca
Buğulu camlardaki yüzünü arayınca
İçime hazan düştü güllerim kuruyunca
Bazen içim burkulur gözüm dolar sızlanır
Benimki de gönül be benimki de nazlanır

Kırılmış umudumla öykümüze bakarak
Mühürleyip yazdığım mektupları yakarak
Savurdum küllerini yüreğimden akarak
Bazen içim burkulur gözüm dolar sızlanır
Benimki de gönül be benimki de nazlanır

Anladım ki senmişsin yüreğimin ziyanı
Yazdığım bir kaç satır şairin son beyanı
Bu yüzden yazıyorum şiir denen isyanı
Bazen içim burkulur gözüm dolar sızlanır
Benimki de gönül be benimki de nazlanır

Gözyaşıyla doldurdum gönlümün silahını
Tövbelere bıraktım aşkımın eyvahını
İsyan değil Yarabbim bağışla günahını
Bazen içim burkulur gözüm dolar sızlanır
Benimki de gönül be benimki de nazlanır

Bir Elif miktarınca yazımız kalmamıştır
Aşk ile yanan gönle sözümüz kalmamıştır
Ne hatıra ne anı mazimiz kalmamıştır
Bazen içim burkulur gözüm dolar sızlanır
Benimki de gönül be benimki de nazlanır


Elif USTA