Bir rüya iki aşk-ı şarhoş... Gerçeklik sinmiş rüyaya yada rüya zaten gerçeti! sarhoşluktan rüya sandı belki, aşık... kaleminize sağlık ne güzel ifadeler her mısra yeni bir doğum sancısı her mısra yeni bir insan sureti

Şiiriniz rüya ile hakikatin arasında zarif bir köprü kurmuş. Hem naif hem de ruhu derinlikli bir anlatım olmuş.
Yüreğinize, kaleminize sağlık 🌹 Tebrik ediyorum.

Kıymetli dost, uzun bir arafan sonra sizi yeniden görmek ne güzel....
“flu bir rüyanın kozasından sıyrılmak” benzetmesiyle, bize merhaba dediniz...bu sesleniş, bizde uyanış duygusu uyandırdı;
sanki insan kendi içine kapalıyken, birdenbire kanatlanıp başka bir âleme açılıyor.
O kelebeğin çırpınışı, hem kırılganlığı hem de. Kalbin yamacına sessizce yerleşen hisleri hatırlattı.. Çünkü çoğu zaman içimizde kelimesiz duygular yaşarız; onları anlatamayız ama varlığını hissederiz. Şiirde bu hâlin çok ince bir şekilde dile getirildiğini düşünüyorum.

Son mısradaki “ülfetin rengi” ifadesi ise şiirin en vurucu tarafıydı. Rüyanın ilahî bir armağan olduğunun göstergesiydi. Sanki şair, sıradan bir rüyadan değil; gönlüne dokunan, onu derin bir huzura erdiren bir tecrübeyi paylaşıyor gibiydi.
çok teşekkür ediyorum..
saygılar