Bir bayram daha geçti takvimlerden,
Bir bayram daha eksiliverdi ömürden,
Birdenbire,
Sanki aniden
Ve sanki hiç haberimiz yoktu gelip geçeceğinden.

Dün çocuktum,
Nerden baksan çokluktum,
Azaldım zamanla yavaş yavaş,
Çok yavaş,
Kalbimde durmaksızın büyüyen bir hiçlik,
Gözlerimde her bayram artan yaş,
Ne zaman başladı bu sonsuz yas,
Sonlu ömrümde?
İlk kimin mirasıydı bu terkedilmişlik?

Bugünler dünün yangınında kayboldu,
El değmemiş taze çiçeklerim hep soldu,
Ne olduysa aslında büyüyünce oldu,
Oysa hayat ne kadar da şahane görünüyordu.

Ben mi geç kaldım hayata,
Yoksa hayallerim mi yandı yangında,
Bu kadar külün arasında
Ve bir başıma,
Kimleri kimleri yakmadım ki
Kalp ocağımda?

Şimdi bir bayram sonunda daha,
Anılar ve acılarla başbaşa,
Pişmanlıklar ve kaçırılan fırsatların kancasında,
Acı ile kıvranıyor ruhum
Ve artık arta kalan ben
Koskoca bir güruhum.