Gerçek sanıdığım ne varsa yalanmış, Koskoca bir yalan! Ömür dediğimse yalnızca yağma Ve yalnızca talan, Yaşadıklarımdan arta kalan; Bir avuç gözyaşı Ve göz alabildiğince yalan.
Vazgeçilmez sandığım dostlarım, Yanıbaşımdaki yılanlarım, Akrepleri kıskandıran akrabalarım, Akbabalarım, Varlığı eziyet analıklarım, Derbeder yıllarım, Düşlerim, düşlediklerim, düşündüklerim Ve her daim kor yangınlarım. Ben olan ne varsa işte, Dilimden düşmeyen kepaze bir keşke, Sabahta, akşamda, düşte ve gülüşte, Her insanı kendim gibi bilişte, Çırıkçıplak Ve çirkin Ömrümün aksi miskin, Bitkin, Yer yer dalgalı, Çokça dingin, Nobran bir yalan aynalarda.
Bembeyaz bahar çiçekleri, Dost ve hısım sözcükleri, Neydi gönlün gerçek diye gördükleri, Hala var mı birileri, İnansam mı, Kansam mı, Aldansam mı Yoksa kaldırıp atsam mı tüm ümitleri? Hala akıllanmaz mısın gönül, Sana mevsim hep zemheri.
Tüm baharlarım yalan, Tüm çiçeklerim soldu an be an, Kim demiş bu dünyada var olan, Neşe, mutluluk ve vuslattır aşklan?
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sevgili yazar yüreğinize sağlık,Mesut Çiftci'nin "Yalan" adlı bu şiiri, derin bir hayal kırıklığı, aldatılmışlık ve yaşamın gerçekliğine dair bir sorgulamayı içsel bir acıyla dile getiriyor. Şair, "yalan" kelimesini tekrar ederek ve farklı yaşam alanlarına yayarak, hayatın birçok yönünün yanıltıcı ve sahte olduğuna dair güçlü bir duygu yaratıyor. Şiirin Temaları: * Hayal Kırıklığı ve Aldatılmışlık: Şiirin ilk dizelerinden itibaren hissedilen temel duygu, "Gerçek sanıdığım ne varsa yalanmış" ifadesiyle belirginleşen derin bir hayal kırıklığıdır. Bu hayal kırıklığı, sadece romantik ilişkilerle sınırlı kalmayıp, dostluklar, aile ilişkileri ve genel olarak yaşam algısına yayılıyor. * Yaşamın Boşluğu ve Anlamsızlığı: "Ömür dediğimse yalnızca yağma / Ve yalnızca talan" dizeleri, şairin yaşamı değersiz ve yıkıcı bir süreç olarak gördüğünü düşündürüyor. Yaşadıklarından geriye kalanların "bir avuç gözyaşı / Ve göz alabildiğince yalan" olması bu anlamsızlık hissini pekiştiriyor. * İnsan İlişkilerindeki Sahtelik: "Vazgeçilmez sandığım dostlarım, / Yanıbaşımdaki yılanlarım" ve "Akrepleri kıskandıran akrabalarım, / Akbabalarım" gibi sert ifadeler, en yakın görünen insanların bile aslında ne kadar güvenilmez ve zararlı olabileceğine dair acı bir deneyimi yansıtıyor. * Kendine Yabancılaşma ve Pişmanlık: "Dilimden düşmeyen kepaze bir keşke" dizesi, geçmişteki seçimlerden duyulan derin pişmanlığı gösteriyor. "Her insanı kendim gibi bilişte" ifadesi ise, şairin kendi dürüstlüğünü başkalarında da aramasının bir yanılgı olduğunu fark ettiğini düşündürüyor. Aynalarda görünen "nobran bir yalan" imgesi, şairin kendi varoluşuna bile yabancılaştığını ve hayatının sahte bir yansıma olduğunu hissettiğini gösteriyor. * Umutsuzluk ve Karamsarlık: "Hala akıllanmaz mısın gönül, / Sana mevsim hep zemheri" dizeleri, şairin geleceğe dair umudunu yitirdiğini ve kalbinin sürekli bir soğukluk içinde olduğunu ifade ediyor. "Tüm baharlarım yalan, / Tüm çiçeklerim soldu an be an" ifadeleri de bu karamsarlığı pekiştiriyor. * Gerçek Arayışı ve İnanç Kaybı: "Neydi gönlün gerçek diye gördükleri, / Hala var mı birileri, / İnansam mı, / Kansam mı, / Aldansam mı" gibi sorular, şairin gerçekliğe olan inancının sarsıldığını ve kime güveneceğini bilemediğini gösteriyor. Şiirin Dili ve Üslubu: * Şiirin dili doğrudan ve acı dolu bir ifadeye sahip. * Tekrar eden "yalan" kelimesi, şiirin ana temasını vurguluyor ve okuyucunun zihninde güçlü bir etki bırakıyor. * Sert ve çarpıcı metaforlar ve benzetmeler (yılan, akrep, akbaba, kor yangın, zemheri) duygusal yoğunluğu artırıyor. * Soru sorar gibi yapılan ifadeler, şairin içsel sorgulamalarını ve çaresizliğini yansıtıyor. * Kısa ve etkili dizeler, hayal kırıklığını ve acıyı yoğun bir şekilde hissettiriyor. Sonuç: "Yalan" şiiri, hayata, insan ilişkilerine ve geçmiş deneyimlere dair derin bir hayal kırıklığını ve güvensizliği dile getiren güçlü bir eserdir. Mesut Çiftci, "yalan" teması üzerinden yaşamın birçok alanındaki sahteliği ve yanıltıcılığı acı bir dille ifade ediyor. Şiir, karamsar ve umutsuz bir atmosfer yaratmasına rağmen, şairin iç dünyasındaki bu derin sorgulamayı ve acıyı dürüstçe ortaya koymasıyla okuyucuyu derinden etkiliyor.
Değerli şair, kaleminizden yine anlamlı ve güzel bir şiir okudum. Yüreğinize, gönlünüze ve emeğinize sağlık. Tebrik ediyorum ve yürekten kutluyorum sizi. Nice şiirlerde buluşmak ümidiyle selam ve saygılarımı iletiyorum. Esenlikler dilerim.
İnsanın kendisiyle, geçmişiyle ve çevresiyle yüzleştiği sert ama çarpıcı bir itiraf gibi şiir. Kelimeleri, acının içinden geçerek gerçeği parçalıyor; her dizede yankılanan bir sitem, bir hayal kırıklığı ve en çok da bir uyanış var. Şair, umudun narin baharlarını ve dostluk sandığı gölgeleri sorgularken, okuyucuya da dönüp kendisini sorgulama fırsatı veriyor. Şiirin dili güçlü, vurguları keskin ve imgeleri derin…
En çarpıcı yanıysa, her şeye rağmen bir soruyla kapanması: ‘İnansam mı, kansam mı, aldansam mı?’ Belki de en büyük cesaret, ne kadar kırılmış olsak da hâlâ inanmayı düşünmekte saklıdır.
Şair, acıyı sanata dönüştürerek unutulmaz bir iz bırakmış. Çok da iyi yapmış
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.