6
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
314
Okunma

Aşk, kimi zaman bir gülün zarif kokusunda saklıdır, kimi zaman da dumanın içinde kaybolan bir masaldır. Gül, sevdanın tazeliğini, umudu ve güzelliği temsil ederken; duman, hatıraların ince sızısını, zamanın ardında bıraktığı derin izleri taşır. Bu şiir, gül ve dumanın birbirine sarıldığı, sevdanın hem bahar tazeliğiyle hem de hüzünlü bir esintiyle anlatıldığı bir yolculuktur. Her kelimesinde aşkın iki yüzü hissedilir—biri ışık, diğeri gölge…
Okuyanın yüreğinde kendi sevda izlerini bırakacak bu dizeler, aşkın hem vuslatını hem de firkatini anlatıyor.
Yüreğimde gül kokusu,
Dudaklarımda tatlı bir melodi.
Aşkın en güzel hali,
Bir gülümsüme sığdı yüreğimde.
Dumanlı gönlümde hüzün,
Bir esinti gibi süzülen.
İçimi sarar duman,
Gizemli bir masal anlatır.
Gül ve duman, birbiriyle beraber,
Sevda ile örülmüş bir öykü.
Gözlerimde parlayan yıldızlar,
Yansıyan bir aşkın yüzü.
Gülü dalından koparıp kalbime,
Dumanı içime çekiyorum.
Aşkın izini sürüyorum rüzgarla,
Gül ve dumanla örülmüş duvarlarda.
Yüreğimde gül, dumanlı düşlerimde,
Bir aşk şarkısı çalıyorum.
Gülü ve dumanı sevda ile buluşturup,
Yazdığım şiirde yelken açıyorum.
Gülü koklarken kalbimdeki sevgiyi,
Dumanı seyrederek geçmişin izini.
Bir gül dalında saklı umutlarım,
Dumanlı yollarla örülü geleceğim.
5.0
100% (11)